Sittard-Meinweg vv langs de grens 106 km

Deze fietstocht voert langs de Nederlands-Duitse grens tussen Sittard en de Meinweg. Hoogtepunten zijn nationaal park de Meinweg, het IJzeren Bos, de Roer, het rustige platteland van de Selfkant met het westelijkste puntje van Duitsland, ‘t Hout en het Tüdderner Fenn. De heenreis gaat grotendeels door Duitsland, en de terugreis door Nederland, in principe zo dicht mogelijk tegen de grens aan, maar af en toe wordt de grens gepasseerd en worden de leukere weggetjes gekozen. Tijdens deze fietstocht voor de racefiets rijd je bij twee grensovergangen over kleine stukjes (~300 m) halfverharde weg (zie waypoints) die op de racefiets goed te doen zijn als je niet te hard rijdt.
De tocht begint nabij de grensovergang Sittard-Wehr. In Wehr daal je af naar de Rodebach, waar je op een mooi fietspad door het Tüdderner Fenn langs naar Tüddern fietst. Van hier gaat het op het fietspad langs de K1 naar Isenbruch, het westelijkste dorpje van Duitsland. Over rustige landwegen fiets je door de Selfkant via Schalbruch vlak langs de grens en er een stukje over richting Höngen. In Saeffelen pak je een klein stukje Nederland mee in Spaanshuisken. Tussen Saeffelen in Waldfeucht fiets je op een landweg tussen de windmolens door. Waldfeucht is een klein plaatsje met oude omwalling. Door verschillende dorpjes fiets je dicht aan de grens naar Karken. Vlak na Karken kruis je de Roer. Bij Effeld rijd je langs een slot naar de Waldsee. Een stukje van 250 m halfverharde weg brengt je bij de grens. Door Etsberg gaat het richting Vlodrop-Station. Hierbij rijd je een flink stuk over de Boslaan door natuurgebied de Meinweg. Vlak na Vlodrop-Station kruis je het verlaten spoor van de IJzeren Rijn en zie je links de oprijlaan naar de Maharishi European Research University. Hier moet je opnieuw een stukje van 300 m over een halfverhard fietspad met twee wildroosters om bij de Duitse grens te komen. Daarna gaat het naar Dalheim en fiets je langs de 221 naar Niederkrüchten. Hier zet je weer koers naar de Nederlandse grens die je bij Meinweg binnen rijdt. De weg is hier omgebouwd tot een mooie fietsstraat (alleen bestemmingsverkeer). Het eerste stuk van het nationaal park is open landschap. Een deel van de agrarische bestemming is omgezet in natuur en ik zag grote groepen ganzen. Bij de voormalige staatsmijn Beatrix daal je door prachtig bos en heide af tot je weer bij de IJzeren Rijn bent. Kort daarna vind je links het bezoekerscentrum met een leuke horeca-gelegenheid, geschikt voor een pauze. Langs Herkenbosch met kasteel Daelenbroeck fiets je naar Vlodrop, waarbij de Roer opnieuw passeert vlak voor het dorp. Van Vlodrop gaat het naar Posterholt en vanaf hier fiets je een langer stuk op het fietspad langs de N274. Na enige tijd zie je links een steilrand waar de Maas ooit langs stroomde. Tot Koningsbosch fiets je langs de N274 en vlak voor de grens fiets je over landbouwwegen om de Selfkant heen naar Susteren. Het laatste stuk gaat over een fietspad door het prachtige IJzeren bos. Aan het einde rijd je door Susteren langs de Amelbergabasiliek naar ’t Hout, een ander natuurgebied. Vervolgens keer je weer terug richting Susteren en rijd je Duitsland in bij het meeste westelijke puntje. Je kunt dit punt ook bezoeken via een houten vlonder (boven de Rode Beek is het punt gemarkeerd; zie waypoint). Na het bezoekje fiets je naar Nieuwstadt en door naar Millen. Vanaf hier heb je nog een mooi fietspad naar Tüddern waarna je door oostelijk Sittard weer terugrijdt naar het beginpunt.
Horeca onder meer in Tüddern, Waldfeucht, bij de Waldsee in Effeld, bij Vlodrop-Station, het bezoekerscentrum de Meinweg, in Vlodrop, Posterholt en Susteren.